arietatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of arietō.
Participle
arietātus m (feminine arietāta, neuter arietātum); first/second declension
- battered
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | arietātus | arietāta | arietātum | arietātī | arietātae | arietāta | |
Genitive | arietātī | arietātae | arietātī | arietātōrum | arietātārum | arietātōrum | |
Dative | arietātō | arietātae | arietātō | arietātīs | arietātīs | arietātīs | |
Accusative | arietātum | arietātam | arietātum | arietātōs | arietātās | arietāta | |
Ablative | arietātō | arietātā | arietātō | arietātīs | arietātīs | arietātīs | |
Vocative | arietāte | arietāta | arietātum | arietātī | arietātae | arietāta |