religaturus
Latin
Etymology
Future active participle of religō (“[I] bind back”).
Participle
religātūrus m (feminine religātūra, neuter religātūrum); first/second declension
- about to bind fast
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | religātūrus | religātūra | religātūrum | religātūrī | religātūrae | religātūra | |
Genitive | religātūrī | religātūrae | religātūrī | religātūrōrum | religātūrārum | religātūrōrum | |
Dative | religātūrō | religātūrae | religātūrō | religātūrīs | religātūrīs | religātūrīs | |
Accusative | religātūrum | religātūram | religātūrum | religātūrōs | religātūrās | religātūra | |
Ablative | religātūrō | religātūrā | religātūrō | religātūrīs | religātūrīs | religātūrīs | |
Vocative | religātūre | religātūra | religātūrum | religātūrī | religātūrae | religātūra |