请输入您要查询的单词:

 

单词 rekenen
释义

rekenen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch rēkenen, from Old Dutch *rekanon, from Proto-Germanic *rekanōną, indirectly derived from Proto-Indo-European *h₃reǵ-.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈreːkənə(n)/
  • (file)
  • Hyphenation: re‧ke‧nen
  • Rhymes: -eːkənən

Verb

rekenen

  1. (intransitive) to calculate, to do arithmetic
    Na de taalles hebben de kinderen rekenen. After the language lesson the children do arithmetic.
  2. (transitive) to count [+ tot (as (belonging to))] [+ als (as)], to consider (something) an example [+ tot (of)]
    Hij rekende zich al (tot) de groten der aarde. He has already counted himself as belonging (to) the greats of the word/one of the greats.
  3. (transitive, intransitive) to appraise, to reckon, to evaluate
  4. (intransitive) to rely [+ op (on)], to depend [+ op (on)]
    De ruiters rekenden (op) bijstand van de koning onder de berg. The riders/horsemen counted (on) the king's assistance under the mountain.
  5. (transitive) to charge, to determine or request a payment
    Voor dit buffet rekenen wij twintig euro per persoon. Before this buffet we determine 20 euros per person.

Inflection

Inflection of rekenen (weak)
infinitiverekenen
past singularrekende
past participlegerekend
infinitiverekenen
gerundrekenen n
present tensepast tense
1st person singularrekenrekende
2nd person sing. (jij)rekentrekende
2nd person sing. (u)rekentrekende
2nd person sing. (gij)rekentrekende
3rd person singularrekentrekende
pluralrekenenrekenden
subjunctive sing.1rekenerekende
subjunctive plur.1rekenenrekenden
imperative sing.reken
imperative plur.1rekent
participlesrekenendgerekend
1) Archaic.

Derived terms

  • aanrekenen
  • afrekenen
  • berekenen
  • inrekenen
  • meerekenen
  • toerekenen
  • verrekenen
  • rekenfout
  • rekenhof
  • rekening
  • rekenkamer
  • rekenkunde

Descendants

  • Negerhollands: reken, rekend, reeken
  • Caribbean Javanese: rèken, ngrèken
  • Papiamentu: rek, reku, reken

Anagrams

  • erkenne

Middle Dutch

Etymology

From Old Dutch *rekanon, from Proto-Germanic *rekanōną.

Verb

rēkenen

  1. to put in order (an account, bill etc)
  2. to settle, to pay (a debt)
  3. to charge, to ask payment for
  4. to manage money
  5. to count, to be included in an account, also a group
  6. to calculate, to reckon
  7. to reckon, to consider

Inflection

This verb needs an inflection-table template.

Descendants

  • Dutch: rekenen
  • Limburgish: raekene

Further reading

  • rekenen”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
  • Verwijs, E.; Verdam, J. (1885–1929), rekenen”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN
随便看

 

国际大辞典收录了7408809条英语、德语、日语等多语种在线翻译词条,基本涵盖了全部常用单词及词组的翻译及用法,是外语学习的有利工具。

 

Copyright © 2004-2023 idict.net All Rights Reserved
京ICP备2021023879号 更新时间:2024/8/8 1:02:15