reinsbukk
Norwegian Nynorsk
Etymology
From rein (“reindeer”) + bukk (“buck”).
Pronunciation
- IPA(key): /²ræɪnsˌbʊkː/
Noun
reinsbukk m (definite singular reinsbukken, indefinite plural reinsbukkar, definite plural reinsbukkane)
- a male reindeer
Further reading
- “reinsbukk” in The Nynorsk Dictionary.