reincarnare
Italian
Etymology
From re- + incarnare.
Verb
reincarnare
- (transitive) To reincarnate
Conjugation
Conjugation of reincarnare
infinitive | reincarnare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | reincarnando | |||
present participle | reincarnante | past participle | reincarnato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | reincarno | reincarni | reincarna | reincarniamo | reincarnate | reincarnano |
imperfect | reincarnavo | reincarnavi | reincarnava | reincarnavamo | reincarnavate | reincarnavano |
past historic | reincarnai | reincarnasti | reincarnò | reincarnammo | reincarnaste | reincarnarono |
future | reincarnerò | reincarnerai | reincarnerà | reincarneremo | reincarnerete | reincarneranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | reincarnerei | reincarneresti | reincarnerebbe | reincarneremmo | reincarnereste | reincarnerebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | reincarni | reincarni | reincarni | reincarniamo | reincarniate | reincarnino |
imperfect | reincarnassi | reincarnassi | reincarnasse | reincarnassimo | reincarnaste | reincarnassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
reincarna, non reincarnare | reincarni | reincarniamo | reincarnate | reincarnino |
Related terms
- reincarnarsi
- reincarnazione
Anagrams
- reincarnerà