reigingur
Icelandic
Etymology
From reigja + -ingur.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈreiːjiŋkʏr/
Noun
reigingur m (genitive singular reigings, no plural)
- haughty or arrogant manner
- Synonyms: snúður, þóttasvipur, derringur, hroki
Declension
declension of reigingur
m-s1 | singular | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | reigingur | reigingurinn |
accusative | reiging | reiginginn |
dative | reigingi | reigingnum |
genitive | reigings | reigingsins |