reglutino
Latin
Etymology
From re- + glutino
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /reˈɡluː.ti.noː/, [rɛˈɡɫuː.tɪ.noː]
Verb
reglūtinō (present infinitive reglūtināre, perfect active reglūtināvī, supine reglūtinātum); first conjugation
- I unglue, unloose, separate
- I reglue (join together again)
Inflection
Conjugation of reglutino (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | reglūtinō | reglūtinās | reglūtinat | reglūtināmus | reglūtinātis | reglūtinant |
imperfect | reglūtinābam | reglūtinābās | reglūtinābat | reglūtinābāmus | reglūtinābātis | reglūtinābant | |
future | reglūtinābō | reglūtinābis | reglūtinābit | reglūtinābimus | reglūtinābitis | reglūtinābunt | |
perfect | reglūtināvī | reglūtināvistī | reglūtināvit | reglūtināvimus | reglūtināvistis | reglūtināvērunt, reglūtināvēre | |
pluperfect | reglūtināveram | reglūtināverās | reglūtināverat | reglūtināverāmus | reglūtināverātis | reglūtināverant | |
future perfect | reglūtināverō | reglūtināveris | reglūtināverit | reglūtināverimus | reglūtināveritis | reglūtināverint | |
passive | present | reglūtinor | reglūtināris, reglūtināre | reglūtinātur | reglūtināmur | reglūtināminī | reglūtinantur |
imperfect | reglūtinābar | reglūtinābāris, reglūtinābāre | reglūtinābātur | reglūtinābāmur | reglūtinābāminī | reglūtinābantur | |
future | reglūtinābor | reglūtināberis, reglūtinābere | reglūtinābitur | reglūtinābimur | reglūtinābiminī | reglūtinābuntur | |
perfect | reglūtinātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | reglūtinātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | reglūtinātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | reglūtinem | reglūtinēs | reglūtinet | reglūtinēmus | reglūtinētis | reglūtinent |
imperfect | reglūtinārem | reglūtinārēs | reglūtināret | reglūtinārēmus | reglūtinārētis | reglūtinārent | |
perfect | reglūtināverim | reglūtināverīs | reglūtināverit | reglūtināverimus | reglūtināveritis | reglūtināverint | |
pluperfect | reglūtināvissem | reglūtināvissēs | reglūtināvisset | reglūtināvissēmus | reglūtināvissētis | reglūtināvissent | |
passive | present | reglūtiner | reglūtinēris, reglūtinēre | reglūtinētur | reglūtinēmur | reglūtinēminī | reglūtinentur |
imperfect | reglūtinārer | reglūtinārēris, reglūtinārēre | reglūtinārētur | reglūtinārēmur | reglūtinārēminī | reglūtinārentur | |
perfect | reglūtinātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | reglūtinātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | reglūtinā | — | — | reglūtināte | — |
future | — | reglūtinātō | reglūtinātō | — | reglūtinātōte | reglūtinantō | |
passive | present | — | reglūtināre | — | — | reglūtināminī | — |
future | — | reglūtinātor | reglūtinātor | — | — | reglūtinantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | reglūtināre | reglūtināvisse | reglūtinātūrus esse | reglūtinārī | reglūtinātus esse | reglūtinātum īrī | |
participles | reglūtināns | — | reglūtinātūrus | — | reglūtinātus | reglūtinandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
reglūtināre | reglūtinandī | reglūtinandō | reglūtinandum | reglūtinātum | reglūtinātū |
References
- reglutino in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- reglutino in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- reglutino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette