refrangere
Italian
Verb
refrangere
- (transitive) Variant of rifrangere
Conjugation
Conjugation of refrangere
infinitive | refrangere | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | refrangendo | |||
present participle | refrangente | past participle | refranto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | refrango | refrangi | refrange | refrangiamo | refrangete | refrangono |
imperfect | refrangevo | refrangevi | refrangeva | refrangevamo | refrangevate | refrangevano |
past historic | refransi | refrangesti | refranse | refrangemmo | refrangeste | refransero |
future | refrangerò | refrangerai | refrangerà | refrangeremo | refrangerete | refrangeranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | refrangerei | refrangeresti | refrangerebbe | refrangeremmo | refrangereste | refrangerebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | refranga | refranga | refranga | refrangiamo | refrangiate | refrangano |
imperfect | refrangessi | refrangessi | refrangesse | refrangessimo | refrangeste | refrangessero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
refrangi, non refrangere | refranga | refrangiamo | refrangete | refrangano |