refarcio
Latin
Alternative forms
- referciō
Etymology
re- + farciō (“cram, stuff”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /reˈfar.ki.oː/, [rɛˈfar.ki.oː]
Verb
refarciō (present infinitive refarcīre, perfect active refarsī, supine refartum); fourth conjugation
- Alternative form of referciō
Inflection
Conjugation of refarcio (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | refarciō | refarcīs | refarcit | refarcīmus | refarcītis | refarciunt |
imperfect | refarciēbam | refarciēbās | refarciēbat | refarciēbāmus | refarciēbātis | refarciēbant | |
future | refarciam | refarciēs | refarciet | refarciēmus | refarciētis | refarcient | |
perfect | refarsī | refarsistī | refarsit | refarsimus | refarsistis | refarsērunt, refarsēre | |
pluperfect | refarseram | refarserās | refarserat | refarserāmus | refarserātis | refarserant | |
future perfect | refarserō | refarseris | refarserit | refarserimus | refarseritis | refarserint | |
passive | present | refarcior | refarcīris, refarcīre | refarcītur | refarcīmur | refarcīminī | refarciuntur |
imperfect | refarciēbar | refarciēbāris, refarciēbāre | refarciēbātur | refarciēbāmur | refarciēbāminī | refarciēbantur | |
future | refarciar | refarciēris, refarciēre | refarciētur | refarciēmur | refarciēminī | refarcientur | |
perfect | refartus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | refartus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | refartus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | refarciam | refarciās | refarciat | refarciāmus | refarciātis | refarciant |
imperfect | refarcīrem | refarcīrēs | refarcīret | refarcīrēmus | refarcīrētis | refarcīrent | |
perfect | refarserim | refarserīs | refarserit | refarserimus | refarseritis | refarserint | |
pluperfect | refarsissem | refarsissēs | refarsisset | refarsissēmus | refarsissētis | refarsissent | |
passive | present | refarciar | refarciāris, refarciāre | refarciātur | refarciāmur | refarciāminī | refarciantur |
imperfect | refarcīrer | refarcīrēris, refarcīrēre | refarcīrētur | refarcīrēmur | refarcīrēminī | refarcīrentur | |
perfect | refartus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | refartus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | refarcī | — | — | refarcīte | — |
future | — | refarcītō | refarcītō | — | refarcītōte | refarciuntō | |
passive | present | — | refarcīre | — | — | refarcīminī | — |
future | — | refarcītor | refarcītor | — | — | refarciuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | refarcīre | refarsisse | refartūrus esse | refarcīrī | refartus esse | refartum īrī | |
participles | refarciēns | — | refartūrus | — | refartus | refarciendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
refarcīre | refarciendī | refarciendō | refarciendum | refartum | refartū |
References
- refarcio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers