reexpecto
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /re.ekˈspek.toː/, [re.ɛkˈspɛk.toː]
Verb
reexpectō (present infinitive reexpectāre, perfect active reexpectāvī, supine reexpectātum); first conjugation
- I expect or await again
Inflection
Conjugation of reexpecto (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | reexpectō | reexpectās | reexpectat | reexpectāmus | reexpectātis | reexpectant |
imperfect | reexpectābam | reexpectābās | reexpectābat | reexpectābāmus | reexpectābātis | reexpectābant | |
future | reexpectābō | reexpectābis | reexpectābit | reexpectābimus | reexpectābitis | reexpectābunt | |
perfect | reexpectāvī | reexpectāvistī | reexpectāvit | reexpectāvimus | reexpectāvistis | reexpectāvērunt, reexpectāvēre | |
pluperfect | reexpectāveram | reexpectāverās | reexpectāverat | reexpectāverāmus | reexpectāverātis | reexpectāverant | |
future perfect | reexpectāverō | reexpectāveris | reexpectāverit | reexpectāverimus | reexpectāveritis | reexpectāverint | |
passive | present | reexpector | reexpectāris, reexpectāre | reexpectātur | reexpectāmur | reexpectāminī | reexpectantur |
imperfect | reexpectābar | reexpectābāris, reexpectābāre | reexpectābātur | reexpectābāmur | reexpectābāminī | reexpectābantur | |
future | reexpectābor | reexpectāberis, reexpectābere | reexpectābitur | reexpectābimur | reexpectābiminī | reexpectābuntur | |
perfect | reexpectātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | reexpectātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | reexpectātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | reexpectem | reexpectēs | reexpectet | reexpectēmus | reexpectētis | reexpectent |
imperfect | reexpectārem | reexpectārēs | reexpectāret | reexpectārēmus | reexpectārētis | reexpectārent | |
perfect | reexpectāverim | reexpectāverīs | reexpectāverit | reexpectāverimus | reexpectāveritis | reexpectāverint | |
pluperfect | reexpectāvissem | reexpectāvissēs | reexpectāvisset | reexpectāvissēmus | reexpectāvissētis | reexpectāvissent | |
passive | present | reexpecter | reexpectēris, reexpectēre | reexpectētur | reexpectēmur | reexpectēminī | reexpectentur |
imperfect | reexpectārer | reexpectārēris, reexpectārēre | reexpectārētur | reexpectārēmur | reexpectārēminī | reexpectārentur | |
perfect | reexpectātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | reexpectātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | reexpectā | — | — | reexpectāte | — |
future | — | reexpectātō | reexpectātō | — | reexpectātōte | reexpectantō | |
passive | present | — | reexpectāre | — | — | reexpectāminī | — |
future | — | reexpectātor | reexpectātor | — | — | reexpectantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | reexpectāre | reexpectāvisse | reexpectātūrus esse | reexpectārī | reexpectātus esse | reexpectātum īrī | |
participles | reexpectāns | — | reexpectātūrus | — | reexpectātus | reexpectandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
reexpectāre | reexpectandī | reexpectandō | reexpectandum | reexpectātum | reexpectātū |
References
- reexpecto in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- reexpecto in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette