areszt
Polish
Etymology
Borrowed from Italian arresto or arrestare ('to arrest'), from French arrêt, from Latin restare ('to leave').[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈa.rɛʂt/
Audio (file) - Rhymes: -arɛʂt
- Syllabification: a‧reszt
Noun
areszt m inan
- (law) arrest (an act or instance of an arrest)
- (law) sequestration (an act or instance of an arrest)
- Synonyms: sekwestr, sekwestracja
- holding cell (place where the arrest is carried out)
Declension
Declension of areszt
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | areszt | areszty |
| genitive | aresztu | aresztów |
| dative | aresztowi | aresztom |
| accusative | areszt | areszty |
| instrumental | aresztem | aresztami |
| locative | areszcie | aresztach |
| vocative | areszcie | areszty |
Derived terms
adjective
- aresztancki
nouns
- aresztant
- aresztantka
- areszt domowy
- aresztowana
- aresztowany
- areszt prewencyjny
verbs
- aresztować
- poaresztować
- przyaresztować
- wyaresztować
- zaaresztować
References
- Brückner, Aleksander (1927), “areszt”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish): “włos. 'arresto', 'arrestare' ‘zatrzymywać, więzić (za wyrokiem)’, franc. 'arrêt', ostatecznie od łac. 'restare', ‘pozostawać’”
Further reading
- areszt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- areszt in Polish dictionaries at PWN