redigo
Italian
Verb
redigo
- first-person singular present indicative of redigere
Anagrams
- godrei, rigode, rigodé
Latin
Etymology
From red- + agō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈre.di.ɡoː/, [ˈrɛd̪ɪɡoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈre.di.ɡo/, [ˈrɛːd̪iɡo]
Verb
redigō (present infinitive redigere, perfect active redēgī, supine redāctum); third conjugation
- I drive, lead, or bring back
- 8 CE, Ovid, Fasti 4.511:
- fīlia parva duās redigēbat monte capellās
- His little daughter was driving back two she-goats from the rocky peak
- fīlia parva duās redigēbat monte capellās
- I call in, collect, raise, receive
- I reduce to a certain state
Conjugation
Conjugation of redigō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | redigō | redigis | redigit | redigimus | redigitis | redigunt |
imperfect | redigēbam | redigēbās | redigēbat | redigēbāmus | redigēbātis | redigēbant | |
future | redigam | redigēs | rediget | redigēmus | redigētis | redigent | |
perfect | redēgī | redēgistī | redēgit | redēgimus | redēgistis | redēgērunt, redēgēre | |
pluperfect | redēgeram | redēgerās | redēgerat | redēgerāmus | redēgerātis | redēgerant | |
future perfect | redēgerō | redēgeris | redēgerit | redēgerimus | redēgeritis | redēgerint | |
passive | present | redigor | redigeris, redigere | redigitur | redigimur | redigiminī | rediguntur |
imperfect | redigēbar | redigēbāris, redigēbāre | redigēbātur | redigēbāmur | redigēbāminī | redigēbantur | |
future | redigar | redigēris, redigēre | redigētur | redigēmur | redigēminī | redigentur | |
perfect | redāctus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | redāctus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | redāctus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | redigam | redigās | redigat | redigāmus | redigātis | redigant |
imperfect | redigerem | redigerēs | redigeret | redigerēmus | redigerētis | redigerent | |
perfect | redēgerim | redēgerīs | redēgerit | redēgerīmus | redēgerītis | redēgerint | |
pluperfect | redēgissem | redēgissēs | redēgisset | redēgissēmus | redēgissētis | redēgissent | |
passive | present | redigar | redigāris, redigāre | redigātur | redigāmur | redigāminī | redigantur |
imperfect | redigerer | redigerēris, redigerēre | redigerētur | redigerēmur | redigerēminī | redigerentur | |
perfect | redāctus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | redāctus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | redige | — | — | redigite | — |
future | — | redigitō | redigitō | — | redigitōte | rediguntō | |
passive | present | — | redigere | — | — | redigiminī | — |
future | — | redigitor | redigitor | — | — | rediguntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | redigere | redēgisse | redāctūrum esse | redigī | redāctum esse | redāctum īrī | |
participles | redigēns | — | redāctūrus | — | redāctus | redigendus, redigundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
redigendī | redigendō | redigendum | redigendō | redāctum | redāctū |
Descendants
- Catalan: redactar (via redactus)
- → Czech: redigovat
- → Danish: redigere
- → Dutch: redigeren
- → French: rédiger
- → German: redigieren
- Italian: redigere
- Norwegian
- → Norwegian Bokmål: redigere
- → Norwegian Nynorsk: redigere
- Portuguese: redigir
- Spanish: redactar (via redactus)
- → Swedish: redigera
References
- “redigo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “redigo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- redigo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- my position is considerably improved; my prospects are brighter: meliorem in statum redigor
- to frustrate, nullify: ad irritum redigere aliquid
- to be reduced to (abject) poverty: ad egestatem, ad inopiam (summam omnium rerum) redigi
- to recall a thing to a person's mind: in memoriam alicuius redigere, reducere aliquid (not revocare)
- to systematise: ad artem redigere aliquid
- to treat with scientific exactness; to classify: artificiose redigere aliquid
- to systematise, classify a thing: in ordinem redigere aliquid
- expectation is overthrown: spes ad irritum cadit, ad irritum redigitur
- to reduce to slavery: aliquem in servitutem redigere
- to reduce law to a system: ius ad artem redigere
- to reduce a country to subjection to oneself: populum in potestatem suam redigere (B. G. 2. 34)
- to make Asia into a Roman province: Asiam in provinciae formam (in provinciam) redigere (B. G. 1. 45)
- to completely annihilate a nation: gentem ad internecionem redigere or adducere (B. G. 2. 28)
- my position is considerably improved; my prospects are brighter: meliorem in statum redigor
Spanish
Verb
redigo
- first-person singular present indicative of redecir