recubans
Latin
Etymology
Present participle of recubō
Participle
recubāns m or f or n (genitive recubantis); third declension
- Reclining
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | recubāns | recubāns | recubantēs | recubantia | |
Genitive | recubantis | recubantis | recubantium | recubantium | |
Dative | recubantī | recubantī | recubantibus | recubantibus | |
Accusative | recubantem | recubāns | recubantēs, recubantīs | recubantia | |
Ablative | recubante, recubantī1 | recubante, recubantī1 | recubantibus | recubantibus | |
Vocative | recubāns | recubāns | recubantēs | recubantia |
1When used purely as an adjective.