rectificativ
Romanian
Etymology
Borrowed from French rectificatif.
Adjective
rectificativ m or n (feminine singular rectificativă, masculine plural rectificativi, feminine and neuter plural rectificative)
- rectifying, corrective
Declension
Declension of rectificativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | rectificativ | rectificativă | rectificativi | rectificative | ||
definite | rectificativul | rectificativa | rectificativii | rectificativele | |||
genitive/ dative | indefinite | rectificativ | rectificative | rectificativi | rectificative | ||
definite | rectificativului | rectificativei | rectificativilor | rectificativelor |