recoñecer

recoñecer

Galician

Etymology

From Old Portuguese reconnocer, from Latin recognōscere, present active infinitive of recognōscō.

Verb

recoñecer (first-person singular present recoñezo, first-person singular preterite recoñecín, past participle recoñecido)

1. to recognize
2. first-person and third-person singular future subjunctive of recoñecer
3. first-person and third-person singular personal infinitive of recoñecer

Conjugation

    Conjugation of recoñecer

infinitive			recoñecer
gerund			recoñecendo
past participle				singular		plural
		masculine		recoñecido		recoñecidos
		feminine		recoñecida		recoñecidas
person		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
indicative		eu	ti	el / ela / Vde	nós	vós	eles / elas / Vdes
	present	recoñezo	recoñeces	recoñece	recoñecemos	recoñecedes	recoñecen
	imperfect	recoñecía	recoñecías	recoñecía	recoñeciamos	recoñeciades	recoñecían
	preterite	recoñecín	recoñeciches	recoñeceu	recoñecemos	recoñecestes	recoñeceron
	pluperfect	recoñecera	recoñeceras	recoñecera	recoñeceramos	recoñecerades	recoñeceran
	future	recoñecerei	recoñecerás	recoñecerá	recoñeceremos	recoñeceredes	recoñecerán
	conditional	recoñecería	recoñecerías	recoñecería	recoñeceriamos	recoñeceriades	recoñecerían
subjunctive		eu	ti	el / ela / Vde	nós	vós	eles / elas / Vdes
	present	recoñeza	recoñezas	recoñeza	recoñezamos	recoñezades	recoñezan
	preterite	recoñecese	recoñeceses	recoñecese	recoñecésemos	recoñecésedes	recoñecesen
	future	recoñecer	recoñeceres	recoñecer	recoñecermos	recoñecerdes	recoñeceren
imperative		—	ti	Vde	nós	vós	Vdes
	affirmative	—	recoñece	recoñeza	recoñezamos	recoñecede	recoñezan
	negative	—	recoñezas	recoñeza	recoñezamos	recoñezades	recoñezan
personal infinitive		eu	ti	el / ela / Vde	nós	vós	eles / elas / Vdes
		recoñecer	recoñeceres	recoñecer	recoñecermos	recoñecerdes	recoñeceren

Related terms

• coñecer