< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/wītagō
Proto-West Germanic
Etymology
From *wītag.
Noun
*wītagō m
- sage, prophet
Inflection
Masculine an-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *wītagō | |
Genitive | *wītagini | |
Singular | Plural | |
Nominative | *wītagō | *wītagan |
Accusative | *wītagan | *wītagan |
Genitive | *wītagini | *wītaganō |
Dative | *wītagini | *wītagum |
Instrumental | *wītagini | *wītagum |
Descendants
- Old English: wītega, wītiga, wītga; (wītegian, wītgian)
- Middle English: witega, witege, witiȝe, witie
- (Old Frisian: wītgia)
- Old High German: wīzago, wīzzago; (wīssago); (wīzagōn, wīzagōn)
- Middle High German: wīssage; (wissagen)
- (German: weissagen; Weissager)
- (→ Middle Dutch: wijssagger, wijssegger, wijsseggher)
- (→ English: wiseacre)
- Middle High German: wīssage; (wissagen)