< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/wurtijan
Proto-West Germanic
Etymology
From *wurti + *-jan.
Verb
*wurtijan
- to spice, season
Conjugation
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *wurtijan | |
1st sg. past | *wurtidā | |
Infinitive | *wurtijan | |
Genitive infin. | *wurtijannjas | |
Dative infin. | *wurtijannjē | |
Instrum. infin. | *wurtijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *wurtiju | *wurtidā |
2nd singular | *wurtisi | *wurtidēs, *wurtidōs |
3rd singular | *wurtiþi | *wurtidē, *wurtidā |
1st plural | *wurtijum | *wurtidum |
2nd plural | *wurtiþ | *wurtidud |
3rd plural | *wurtijanþ | *wurtidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *wurtijē | *wurtidī |
2nd singular | *wurtijēs | *wurtidī |
3rd singular | *wurtijē | *wurtidī |
1st plural | *wurtijēm | *wurtidīm |
2nd plural | *wurtijēþ | *wurtidīd |
3rd plural | *wurtijēn | *wurtidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *wurti | |
Plural | *wurtiþ | |
Present | Past | |
Participle | *wurtijandī | *wurtid |
Derived terms
- *wurtiju
Descendants
- Old Dutch: *wurten
- ⇒ Old Dutch: wurtid (“spiced”)
- Old High German: wurzen
- Middle High German: wurzen, würzen
- German: würzen
- ⇒ Middle High German: gewürzet (“spiced”)
- German: gewürzt
- → German Low German: würzt
- German: gewürzt
- Middle High German: wurzen, würzen