< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/wiligijā
Proto-West Germanic
Etymology
From *wilig + *-jā.
Noun
*wiligijā f
- willow
Declension
ōn-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *wiligijā | |
Genitive | *wiligijōn | |
Singular | Plural | |
Nominative | *wiligijā | *wiligijōn |
Accusative | *wiligijōn | *wiligijōn |
Genitive | *wiligijōn | *wiligijōnō |
Dative | *wiligijōn | *wiligijōm |
Instrumental | *wiligijōn | *wiligijōm |
Descendants
- Old English: wiliġe; wiliġa
- Middle English: wilie, whilye
- Old Frisian: *wilige, *wilge
- Saterland Frisian: Wüülge
- Old Saxon: wilgia
- Middle Low German: wilge
- Low German: Wilge
- Middle Low German: wilge
- Old Dutch: *wilga
- Middle Dutch: wilge
- Dutch: wilg
- Middle Dutch: wilge
- Old High German: *wilgea, *wilga
- Middle High German: wilge