< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/wankul
Proto-West Germanic
Etymology
From *wankōn + *-ul.
Adjective
*wankul
- swaying, wavering, tottering
- shaky, unsteady, unstable
Inflection
a-stem | |||
---|---|---|---|
Singular | Masculine | ||
Nominative | *wankul | ||
Genitive | *wankulas | ||
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | *wankul | *wankulu | *wankul |
Accusative | *wankulanā | *wankulā | *wankul |
Genitive | *wankulas | *wankuleʀā | *wankulas |
Dative | *wankulumē | *wankuleʀē | *wankulumē |
Instrumental | *wankulu | *wankuleʀu | *wankulu |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | *wankulē | *wankulō | *wankulu |
Accusative | *wankulā | *wankulā | *wankulu |
Genitive | *wankuleʀō | *wankuleʀō | *wankuleʀō |
Dative | *wankulēm, *wankulum | *wankulēm, *wankulum | *wankulēm, *wankulum |
Instrumental | *wankulēm, *wankulum | *wankulēm, *wankulum | *wankulēm, *wankulum |
Derived terms
- *wankulōn
Descendants
- Old English: wancol
- Middle English: wankel
- English: wankle, wanky, wonky
- Scots: wankle
- Middle English: wankel
- Old Frisian: wankel
- Saterland Frisian: wonkel
- ⇒ Saterland Frisian: wonkelch
- West Frisian: wankel
- Saterland Frisian: wonkel
- Old Saxon: wankul
- Middle Low German: wankel
- German Low German: wankel
- Middle Low German: wankel
- Old Dutch: wankil (attested in uuankilheide)
- Middle Dutch: wankel
- Dutch: wankel
- Middle Dutch: wankel
- Old High German: wankal, wancal
- Middle High German: wankel
- German: wankel
- Middle High German: wankel