< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/wakan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *wakaną.
Verb
*wakan
- to wake, be awake, arise
Inflection
Strong class 6 | ||
---|---|---|
Infinitive | *wakan | |
1st sg. past | *wōk | |
3rd pl. past | *wōkun | |
Past ptcple | *wakan | |
Infinitive | *wakan | |
Genitive infin. | *wakannjas | |
Dative infin. | *wakannjē | |
Instrum. infin. | *wakannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *waku | *wōk |
2nd singular | *wakiʀi | *wōkī |
3rd singular | *wakidi | *wōk |
1st plural | *wakum | *wōkum |
2nd plural | *wakid | *wōkud |
3rd plural | *wakand | *wōkun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *wakē | *wōkī |
2nd singular | *wakēs | *wōkī |
3rd singular | *wakē | *wōkī |
1st plural | *wakēm | *wōkīm |
2nd plural | *wakēþ | *wōkīd |
3rd plural | *wakēn | *wōkīn |
Imperative | Present | |
Singular | *wak | |
Plural | *wakid | |
Present | Past | |
Participle | *wakandī | *wakan |
Related terms
- *wakēn
- *wakkjan
- *waknan
- *wakul
Derived terms
- *wahtu
- *wak(k)r
Descendants
- Old English: wacan
- Middle English: waken
- English: wake
- Scots: wake
- Middle English: waken