< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/swīn
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *swīną.
Noun
*swīn n
- pig, swine
Inflection
Neuter a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *swīn | |
Genitive | *swīnas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *swīn | *swīnu |
Accusative | *swīn | *swīnu |
Genitive | *swīnas | *swīnō |
Dative | *swīnē | *swīnum |
Instrumental | *swīnu | *swīnum |
Derived terms
- *mariswīn
Descendants
- Old English: swīn, sƿīn
- Middle English: swine, swin, swein, swynne, zuin, swyn, swyne, sweyne, swiyn, suin, sqwyne
- Scots: swine
- English: swine
- Middle English: swine, swin, swein, swynne, zuin, swyn, swyne, sweyne, swiyn, suin, sqwyne
- Old Frisian: swīn
- North Frisian: swin
- Saterland Frisian: Swien
- West Frisian: swyn
- Old Saxon: swīn
- Middle Low German: swīn
- German Low German: Swien, Schwiin
- Plautdietsch: Schwien
- Middle Low German: swīn
- Old Dutch: *swīn
- Middle Dutch: swijn
- Dutch: zwijn
- Afrikaans: swyn
- Limburgish: zwien
- Dutch: zwijn
- Middle Dutch: swijn
- Old High German: swīn
- Middle High German: swīn
- Alemannic German:
- Walser: Schwii
- Central Franconian: Schwein
- Hunsrik: Schwein
- German: Schwein
- Luxembourgish: Schwäin
- Vilamovian: śwajn
- Alemannic German:
- Middle High German: swīn