< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/stork
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *sturkaz.
Noun
*stork m
- stork
Inflection
Masculine a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *stork | |
Genitive | *storkas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *stork | *storkō, *storkōs |
Accusative | *stork | *storkā |
Genitive | *storkas | *storkō |
Dative | *storkē | *storkum |
Instrumental | *storku | *storkum |
Descendants
- Old English: storc
- Middle English: stork
- Scots: stork
- English: stork
- Middle English: stork
- Old Frisian: *stork
- Saterland Frisian: Stoark
- Old Saxon: *stork
- Middle Low German: stork
- German Low German: Störk, Stoork, Stürk
- Middle Low German: stork
- Old Dutch: *stork
- Middle Dutch: storke, storc, sturc
- Dutch: stork
- Middle Dutch: storke, storc, sturc
- Old High German: storh, storah
- Middle High German: storch
- German: Storch
- Hunsrik: Storrich
- → Latvian: stārķis
- → Lithuanian: starkus
- Middle High German: storch