< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/skīn
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *skīnaz.
Noun
*skīn m
- shine, glint
Inflection
Masculine a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *skīn | |
Genitive | *skīnas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *skīn | *skīnō, *skīnōs |
Accusative | *skīn | *skīnā |
Genitive | *skīnas | *skīnō |
Dative | *skīnē | *skīnum |
Instrumental | *skīnu | *skīnum |
Derived terms
- *sunnōnskīn
Descendants
- Old English: sċīn
- Middle English: shīn
- English: shine
- Middle English: shīn
- Old Frisian: skīn
- West Frisian: skyn
- Old Saxon: skīn
- Middle Low German: schîn
- Old Dutch: *skīn
- Middle Dutch: schijn
- Dutch: schijn
- Middle Dutch: schijn
- Old High German: skīn
- Middle High German: schīn
- German: Schein
- Middle High German: schīn