< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/skrīan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *skrīaną.
Verb
*skrīan
- to scream, to shout
- to screech
Inflection
Strong class 1 | ||
---|---|---|
Infinitive | *skrīan | |
1st sg. past | *skrai | |
3rd pl. past | *skriun | |
Past ptcple | *skrian | |
Infinitive | *skrīan | |
Genitive infin. | *skrīannjas | |
Dative infin. | *skrīannjē | |
Instrum. infin. | *skrīannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *skrīu | *skrai |
2nd singular | *skrīiʀi | *skriī |
3rd singular | *skrīidi | *skrai |
1st plural | *skrīum | *skrium |
2nd plural | *skrīid | *skriud |
3rd plural | *skrīand | *skriun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *skrīē | *skriī |
2nd singular | *skrīēs | *skriī |
3rd singular | *skrīē | *skriī |
1st plural | *skrīēm | *skriīm |
2nd plural | *skrīēþ | *skriīd |
3rd plural | *skrīēn | *skriīn |
Imperative | Present | |
Singular | *skrī | |
Plural | *skrīid | |
Present | Past | |
Participle | *skrīandī | *skrian |
Descendants
- Old English: sċrēon
- Old Frisian: skrīa
- Old Saxon: *skrīan
- Old Dutch: *scrīan
- Middle Dutch: schriën
- Dutch: schriën, schrieën (dialectal)
- Middle Dutch: schriën
- Old High German: scrīan
- Middle High German: schrīen
- Alemannic German: schriie
- German: schreien
- Hunsrik: schreue
- Yiddish: שרײַען (shrayen)
- Middle High German: schrīen
- → Old French: escrier, acrier, escrïer
- Middle French: escrier, écrier
- French: écrier
- → Middle English: ascrien, ascryen
- Middle French: escrier, écrier