< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/sankwijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *sankwijaną.
Verb
*sankwijan
- to cause to sink
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *sankwijan | |
1st sg. past | *sankwidā | |
Infinitive | *sankwijan | |
Genitive infin. | *sankwijannjas | |
Dative infin. | *sankwijannjē | |
Instrum. infin. | *sankwijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *sankwiju | *sankwidā |
2nd singular | *sankwisi | *sankwidēs, *sankwidōs |
3rd singular | *sankwiþi | *sankwidē, *sankwidā |
1st plural | *sankwijum | *sankwidum |
2nd plural | *sankwiþ | *sankwidud |
3rd plural | *sankwijanþ | *sankwidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *sankwijē | *sankwidī |
2nd singular | *sankwijēs | *sankwidī |
3rd singular | *sankwijē | *sankwidī |
1st plural | *sankwijēm | *sankwidīm |
2nd plural | *sankwijēþ | *sankwidīd |
3rd plural | *sankwijēn | *sankwidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *sankwi | |
Plural | *sankwiþ | |
Present | Past | |
Participle | *sankwijandī | *sankwid |
Related terms
- *sinkwan
Descendants
- Old English: sencan
- Old Frisian: senka, senza
- Old Saxon: senkian
- Old Dutch: senken
- Middle Dutch: senken
- Dutch: zenken
- Middle Dutch: senken
- Old High German: senken
- German: senken
- Luxembourgish: senken