< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/rūnu
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *rūnō.
Noun
*rūnu f
- secret, mystery
- rune, letter
Inflection
ō-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *rūnu | |
Genitive | *rūnā | |
Singular | Plural | |
Nominative | *rūnu | *rūnō |
Accusative | *rūnā | *rūnā |
Genitive | *rūnā | *rūnō |
Dative | *rūnē | *rūnōm |
Instrumental | *rūnu | *rūnōm |
Derived terms
- *garūnō
- *rūnōn
Descendants
- Old English: rūn
- Middle English: roun
- Scots: rune, roun, round
- English: roun, round
- Middle English: roun
- Old Saxon: rūna
- Middle Low German: rûne, rune
- Old Dutch: *rūna
- Middle Dutch: rune, ruun, ruen; (alruna, alrune)
- (Dutch: alruin)
- Middle Dutch: rune, ruun, ruen; (alruna, alrune)
- Old High German: rūna
- Middle High German: rūne
- German: Raune, Rune
- Middle High German: rūne