< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/rūmijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *rūmijaną. Equivalent to *rūm + *-jan.
Verb
*rūmijan
- to make room, to clear out
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *rūmijan | |
1st sg. past | *rūmidā | |
Infinitive | *rūmijan | |
Genitive infin. | *rūmijannjas | |
Dative infin. | *rūmijannjē | |
Instrum. infin. | *rūmijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *rūmiju | *rūmidā |
2nd singular | *rūmisi | *rūmidēs, *rūmidōs |
3rd singular | *rūmiþi | *rūmidē, *rūmidā |
1st plural | *rūmijum | *rūmidum |
2nd plural | *rūmiþ | *rūmidud |
3rd plural | *rūmijanþ | *rūmidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *rūmijē | *rūmidī |
2nd singular | *rūmijēs | *rūmidī |
3rd singular | *rūmijē | *rūmidī |
1st plural | *rūmijēm | *rūmidīm |
2nd plural | *rūmijēþ | *rūmidīd |
3rd plural | *rūmijēn | *rūmidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *rūmi | |
Plural | *rūmiþ | |
Present | Past | |
Participle | *rūmijandī | *rūmid |
Descendants
- Old English: rȳman
- Middle English: rimen
- English: ream, rim
- → Old French: arimer
- Middle French: arrimer
- French: arrimer
- Middle French: arrimer
- Middle English: rimen
- Old Frisian: rēma
- Old Saxon: rūmian
- Old Dutch: *rūmen
- Middle Dutch: rumen
- Dutch: ruimen
- Middle Dutch: rumen
- Old High German: rūmen
- German: räumen
- Luxembourgish: raumen