< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/pīnā
Proto-West Germanic
Etymology
Borrowed from Latin pīnus (“pine tree”).[1][2]
Noun
*pīnā f
- pine tree
- Synonyms: *pīnabaum, *dannā, *dannjā, *furhu
Inflection
ōn-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *pīnā | |
Genitive | *pīnōn | |
Singular | Plural | |
Nominative | *pīnā | *pīnōn |
Accusative | *pīnōn | *pīnōn |
Genitive | *pīnōn | *pīnōnō |
Dative | *pīnōn | *pīnōm |
Instrumental | *pīnōn | *pīnōm |
Derived terms
- *pīnabaum
- *pīnapplu
Descendants
- Old English: *pīne
- Middle English: pyne, pine
- English: pine
- Middle English: pyne, pine
- Old Dutch: *pīna
- Middle Dutch: pijn
- Dutch: pijn
- Middle Dutch: pijn
- Old High German: pīna
References
- de Vries, Jan (1971), “pijn 2”, in Nederlands etymologisch woordenboek [Dutch etymological dictionary] (in Dutch), Leiden: Brill, →ISBN
- Philippa, Marlies; Debrabandere, Frans; Quak, Arend; Schoonheim, Tanneke; van der Sijs, Nicoline (2003–2009), “pijnboom”, in Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press