< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/laidijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *laidijaną.
Verb
*laidijan[1]
- to lead
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *laidijan | |
1st sg. past | *laididā | |
Infinitive | *laidijan | |
Genitive infin. | *laidijannjas | |
Dative infin. | *laidijannjē | |
Instrum. infin. | *laidijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *laidiju | *laididā |
2nd singular | *laidisi | *laididēs, *laididōs |
3rd singular | *laidiþi | *laididē, *laididā |
1st plural | *laidijum | *laididum |
2nd plural | *laidiþ | *laididud |
3rd plural | *laidijanþ | *laididun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *laidijē | *laididī |
2nd singular | *laidijēs | *laididī |
3rd singular | *laidijē | *laididī |
1st plural | *laidijēm | *laididīm |
2nd plural | *laidijēþ | *laididīd |
3rd plural | *laidijēn | *laididīn |
Imperative | Present | |
Singular | *laidi | |
Plural | *laidiþ | |
Present | Past | |
Participle | *laidijandī | *laidid |
Related terms
- *līþan
Descendants
- Old English: lǣdan
- Middle English: leden
- Scots: lede, leid
- English: lead
- Middle English: leden
- Old Frisian: lēda
- West Frisian: liede
- Old Saxon: lēdian
- Middle Low German: lēden, leiden
- Old Dutch: leiden
- Middle Dutch: leiden
- Dutch: leiden
- Limburgish: leide, leie, lèèje
- Middle Dutch: leiden
- Old High German: leiten
- Middle High German: leiten
- German: leiten
- Luxembourgish: leeden
- Middle High German: leiten
References
- Ringe, Donald; Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 234: “PWGmc *laidijan”