< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/laibijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *laibijaną.
Verb
*laibijan
- to leave behind
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *laibijan | |
1st sg. past | *laibidā | |
Infinitive | *laibijan | |
Genitive infin. | *laibijannjas | |
Dative infin. | *laibijannjē | |
Instrum. infin. | *laibijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *laibiju | *laibidā |
2nd singular | *laibisi | *laibidēs, *laibidōs |
3rd singular | *laibiþi | *laibidē, *laibidā |
1st plural | *laibijum | *laibidum |
2nd plural | *laibiþ | *laibidud |
3rd plural | *laibijanþ | *laibidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *laibijē | *laibidī |
2nd singular | *laibijēs | *laibidī |
3rd singular | *laibijē | *laibidī |
1st plural | *laibijēm | *laibidīm |
2nd plural | *laibijēþ | *laibidīd |
3rd plural | *laibijēn | *laibidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *laibi | |
Plural | *laibiþ | |
Present | Past | |
Participle | *laibijandī | *laibid |
Descendants
- Old English: lǣfan
- Middle English: leven
- Scots: leve, leif
- English: leave
- Middle English: leven
- Old Frisian: lēva
- Old Saxon: lēvian
- Middle Low German: lêven
- Old High German: *leiben
- Middle High German: leiben