< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/kwainōn
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *kwainōną.
Verb
*kwainōn[1]
- to lament
Inflection
Class 2 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *kwainōn | |
Infinitive | *kwainōn | |
Genitive infin. | *kwainōnijas | |
Dative infin. | *kwainōnijē | |
Instrum. infin. | *kwainōniju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *kwainō | *kwainōdā |
2nd singular | *kwainōs | *kwainōdēs, *kwainōdōs |
3rd singular | *kwainōþ | *kwainōdē, *kwainōdā |
1st plural | *kwainōm | *kwainōdum |
2nd plural | *kwainōþ | *kwainōdud |
3rd plural | *kwainōnþ | *kwainōdun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *kwainō | *kwainōdī |
2nd singular | *kwainōs | *kwainōdī |
3rd singular | *kwainō | *kwainōdī |
1st plural | *kwainōm | *kwainōdīm |
2nd plural | *kwainōþ | *kwainōdīd |
3rd plural | *kwainōn | *kwainōdīn |
Imperative | Present | |
Singular | *kwainō | |
Plural | *kwainōþ | |
Present | Past | |
Participle | *kwainōndī | *kwainōd |
Descendants
- Old English: cwānian
- Middle English: quanen, quainen
References
- Ringe, Donald; Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 50: “PWGmc *kwainōn”