< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/krīg
Proto-West Germanic
Etymology
Possibly from *krīgan (“to strive, acquire”).
Noun
*krīg m
- strife; struggle; fight
Inflection
Masculine a-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *krīg | |
Genitive | *krīgas | |
Singular | Plural | |
Nominative | *krīg | *krīgō, *krīgōs |
Accusative | *krīg | *krīgā |
Genitive | *krīgas | *krīgō |
Dative | *krīgē | *krīgum |
Instrumental | *krīgu | *krīgum |
Descendants
- Old Frisian: *krīch; *krīga, *krīge (in derivatives)
- North Frisian: krich
- Saterland Frisian: Kriech
- West Frisian: kriich
- Old Saxon: *krīg
- Middle Low German: krîch
- German Low German: Krig, Krieg
- → Danish: krig
- → Swedish: krig
- → Norwegian: krig
- Middle Low German: krîch
- Old Dutch: *krīg
- Middle Dutch: crijch
- Dutch: krijg
- Middle Dutch: crijch
- Old High German: krig, krieg, krēg, chrēg
- Middle High German: kriec
- Bavarian:
- Cimbrian: khriage
- Mòcheno: kriag
- Central Franconian: Kriech, Kreech
- Hunsrik: Kriegh, kriich
- Luxembourgish: Krich
- German: Krieg
- Rhine Franconian: Kriech, Krieg, Kriesch
- Frankfurterisch: [kʀiːʃ]
- Vilamovian: krig
- Yiddish: קריג (krig)
- Bavarian:
- Middle High German: kriec