< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/klimban
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *klimbaną.
Verb
*klimban[1]
- to climb
Inflection
Class 3 strong | ||
---|---|---|
Infinitive | *klimban | |
1st sg. past | *klamb | |
3rd pl. past | *klumbun | |
Past ptcple | *klumban | |
Infinitive | *klimban | |
Genitive infin. | *klimbannjas | |
Dative infin. | *klimbannjē | |
Instrum. infin. | *klimbannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *klimbu | *klamb |
2nd singular | *klimbiʀi | *klumbī |
3rd singular | *klimbidi | *klamb |
1st plural | *klimbum | *klumbum |
2nd plural | *klimbid | *klumbud |
3rd plural | *klimband | *klumbun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *klimbē | *klumbī |
2nd singular | *klimbēs | *klumbī |
3rd singular | *klimbē | *klumbī |
1st plural | *klimbēm | *klumbīm |
2nd plural | *klimbēþ | *klumbīd |
3rd plural | *klimbēn | *klumbīn |
Imperative | Present | |
Singular | *klimb | |
Plural | *klimbid | |
Present | Past | |
Participle | *klimbandī | *klumban |
Descendants
- Old English: climban
- Middle English: climben
- Scots: clim, clym
- English: climb
- Middle English: climben
- Old Frisian: *klimba
- West Frisian: klimme
- Old Saxon: klimban
- Old Dutch: *climban
- Middle Dutch: climmen
- Dutch: klimmen
- Limburgish: klömbe, klömme
- Middle Dutch: climmen
- Old High German: klimban, chlimban
- German: klimmen
- Luxembourgish: klammen
References
- Ringe, Donald; Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 127: “*klimban”