< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/klappijan
Proto-West Germanic
Etymology
From *klapp (“hit, clap”) + *-jan.
Verb
*klappijan
- To clap, strike or pound (especially two things against each other)
- To make loud noises, especially breathing or pulsating.
- To chatter.
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *klappijan | |
1st sg. past | *klappidā | |
Infinitive | *klappijan | |
Genitive infin. | *klappijannjas | |
Dative infin. | *klappijannjē | |
Instrum. infin. | *klappijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *klappiju | *klappidā |
2nd singular | *klappisi | *klappidēs, *klappidōs |
3rd singular | *klappiþi | *klappidē, *klappidā |
1st plural | *klappijum | *klappidum |
2nd plural | *klappiþ | *klappidud |
3rd plural | *klappijanþ | *klappidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *klappijē | *klappidī |
2nd singular | *klappijēs | *klappidī |
3rd singular | *klappijē | *klappidī |
1st plural | *klappijēm | *klappidīm |
2nd plural | *klappijēþ | *klappidīd |
3rd plural | *klappijēn | *klappidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *klappi | |
Plural | *klappiþ | |
Present | Past | |
Participle | *klappijandī | *klappid |
Related terms
- *klappōn
Descendants
- Old English: clæppan, clappan
- Middle English: cleppen
- Old Frisian: kleppa
- West Frisian: klippe
- Old Saxon: *kleppian
- Middle Low German: kleppen
- Old Dutch: *kleppen
- Middle Dutch: cleppen
- Dutch: kleppen
- Middle Dutch: cleppen
- Old High German: *klepfen
- Middle High German: kleffen, klepfen
- German: kläffen, kläpfen
- ⇒ Old High German: biklepfen
- Middle High German: kleffen, klepfen