< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/kelā
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *kelǭ.
Noun
*kelā f
- throat
Inflection
ōn-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *kelā | |
Genitive | *kelōn | |
Singular | Plural | |
Nominative | *kelā | *kelōn |
Accusative | *kelōn | *kelōn |
Genitive | *kelōn | *kelōnō |
Dative | *kelōn | *kelōm, *kelum |
Instrumental | *kelōn | *kelōm, *kelum |
Descendants
- Old English: ċeole, ċiole
- Middle English: chel, cholle, joll
- English: jowl
- Scots: chowl, choul
- Middle English: chel, cholle, joll
- Old Frisian: *kele
- Saterland Frisian: Kääle
- West Frisian: kiel
- ⇒ Old Frisian: kolk
- Saterland Frisian: Kolk
- West Frisian: kolcke
- Old Saxon: kela
- Middle Low German: kēle, keele
- German Low German: Kehl
- Middle Low German: kēle, keele
- Old Dutch: kela
- Middle Dutch: kēle
- Dutch: keel
- Afrikaans: keel
- Negerhollands: keel
- Limburgish: kael
- Dutch: keel
- Middle Dutch: kēle
- Old High German: kela, chela
- Middle High German: kële, kël
- Cimbrian: khéela
- German: Kehle
- Middle High German: kële, kël