< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/kambijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *kambijaną.
Verb
*kambijan
- to comb; kemb
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *kambijan | |
1st sg. past | *kambidā | |
Infinitive | *kambijan | |
Genitive infin. | *kambijannjas | |
Dative infin. | *kambijannjē | |
Instrum. infin. | *kambijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *kambiju | *kambidā |
2nd singular | *kambisi | *kambidēs, *kambidōs |
3rd singular | *kambiþi | *kambidē, *kambidā |
1st plural | *kambijum | *kambidum |
2nd plural | *kambiþ | *kambidud |
3rd plural | *kambijanþ | *kambidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *kambijē | *kambidī |
2nd singular | *kambijēs | *kambidī |
3rd singular | *kambijē | *kambidī |
1st plural | *kambijēm | *kambidīm |
2nd plural | *kambijēþ | *kambidīd |
3rd plural | *kambijēn | *kambidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *kambi | |
Plural | *kambiþ | |
Present | Past | |
Participle | *kambijandī | *kambid |
Descendants
- Old English: cemban
- Middle English: kemben
- Scots: kem, keme
- English: kemb; unkempt
- Middle English: kemben
- Old Frisian: *kemba
- Saterland Frisian: keeme
- West Frisian: kjimme
- Old Saxon: kembian
- Middle Low German: kemben, kemmen
- German Low German: kämmen
- Low German: keimen
- Plautdietsch: kjamen
- Middle Low German: kemben, kemmen
- Old Dutch: *kemben
- Middle Dutch: kemben, kemmen
- Dutch: kemmen
- Middle Dutch: kemben, kemmen
- Old High German: kemben, chemben, chempen
- Middle High German: kemben, kemmen
- German: kämmen
- Hunsrik: kemme
- Luxembourgish: kämmen
- Vilamovian: kemma
- Middle High German: kemben, kemmen