< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/hwītaþornu
Proto-West Germanic
Etymology
From *hwīt (“white”) + *þornu (“thorn; briar”).
Noun
*hwītaþornu m
- hawthorn
- Synonym: *haguþurnu
Inflection
u-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *hwītaþornu | |
Genitive | *hwītaþornō | |
Singular | Plural | |
Nominative | *hwītaþornu | *hwītaþorniwi, *hwītaþornō |
Accusative | *hwītaþornu | *hwītaþornū |
Genitive | *hwītaþornō | *hwītaþorniwō |
Dative | *hwītaþorniwi, *hwītaþornō | *hwītaþornum |
Instrumental | *hwītaþornu | *hwītaþornum |
Descendants
- Old English: *hwītþorn
- Middle English: whiteþorn, whitethorn, witþorn, whitthorn
- English: whitethorn
- Middle English: whiteþorn, whitethorn, witþorn, whitthorn
- Old High German: wīzdorn
- Middle High German: wīzdorn
- German: Weißdorn
- Middle High German: wīzdorn