< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/hringijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *hringijaną.
Verb
*hringijan
- to ring, to sound
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *hringijan | |
1st sg. past | *hringidā | |
Infinitive | *hringijan | |
Genitive infin. | *hringijannjas | |
Dative infin. | *hringijannjē | |
Instrum. infin. | *hringijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *hringiju | *hringidā |
2nd singular | *hringisi | *hringidēs, *hringidōs |
3rd singular | *hringiþi | *hringidē, *hringidā |
1st plural | *hringijum | *hringidum |
2nd plural | *hringiþ | *hringidud |
3rd plural | *hringijanþ | *hringidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *hringijē | *hringidī |
2nd singular | *hringijēs | *hringidī |
3rd singular | *hringijē | *hringidī |
1st plural | *hringijēm | *hringidīm |
2nd plural | *hringijēþ | *hringidīd |
3rd plural | *hringijēn | *hringidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *hringi | |
Plural | *hringiþ | |
Present | Past | |
Participle | *hringijandī | *hringid |
Descendants
- Old English: hringan
- Middle English: ringen, ryngen
- Scots: ring
- English: ring
- Middle English: ringen, ryngen
- Old Frisian: *ringa
- North Frisian: ringe
- Old Dutch: *ringen
- Middle Dutch: ringen, ringhen
- Dutch: ringen; rinkelen; rinkinken
- Afrikaans: ring
- Dutch: ringen; rinkelen; rinkinken
- Middle Dutch: ringen, ringhen
- Old High German: hringan, ringan