< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/hailattjan
Proto-West Germanic
Etymology
From *hail + *-attjan.
Verb
*hailattjan[1]
- to hail, to greet
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *hailattjan | |
Infinitive | *hailattjan | |
Genitive infin. | *hailattjannjas | |
Dative infin. | *hailattjannjē | |
Instrum. infin. | *hailattjannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *hailattju | *hailattā |
2nd singular | *hailatisi | *hailattēs, *hailattōs |
3rd singular | *hailatiþi | *hailattē, *hailattā |
1st plural | *hailattjum | *hailattum |
2nd plural | *hailatiþ | *hailattud |
3rd plural | *hailattjanþ | *hailattun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *hailattjē | *hailattī |
2nd singular | *hailattjēs | *hailattī |
3rd singular | *hailattjē | *hailattī |
1st plural | *hailattjēm | *hailattīm |
2nd plural | *hailattjēþ | *hailattīd |
3rd plural | *hailattjēn | *hailattīn |
Imperative | Present | |
Singular | *hailati | |
Plural | *hailatiþ | |
Present | Past | |
Participle | *hailattjandī | *hailatt |
Descendants
- Old English: hālettan
- Old High German: heilezzen
References
- Ringe, Donald; Taylor, Ann (2014) The Development of Old English (A Linguistic History of English; 2), Oxford: Oxford University Press, →ISBN, page 129: “*hailatʲtʲan”