< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/grīpan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *grīpaną.
Verb
*grīpan
- to grab, to grasp
Inflection
Strong class 1 | ||
---|---|---|
Infinitive | *grīpan | |
1st sg. past | *graip | |
3rd pl. past | *gripun | |
Past ptcple | *gripan | |
Infinitive | *grīpan | |
Genitive infin. | *grīpannjas | |
Dative infin. | *grīpannjē | |
Instrum. infin. | *grīpannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *grīpu | *graip |
2nd singular | *grīpiʀi | *gripī |
3rd singular | *grīpidi | *graip |
1st plural | *grīpum | *gripum |
2nd plural | *grīpid | *gripud |
3rd plural | *grīpand | *gripun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *grīpē | *gripī |
2nd singular | *grīpēs | *gripī |
3rd singular | *grīpē | *gripī |
1st plural | *grīpēm | *gripīm |
2nd plural | *grīpēþ | *gripīd |
3rd plural | *grīpēn | *gripīn |
Imperative | Present | |
Singular | *grīp | |
Plural | *grīpid | |
Present | Past | |
Participle | *grīpandī | *gripan |
Descendants
- Old English: grīpan
- Middle English: gripen
- Scots: gripe
- English: gripe
- Middle English: gripen
- Old Frisian: grīpa
- North Frisian: gripe
- Saterland Frisian: griepe
- West Frisian: gripe
- Old Saxon: grīpan
- Middle Low German: grîpen
- Low German: griepen
- Plautdietsch: jriepen
- Middle Low German: grîpen
- Old Dutch: grīpan
- Middle Dutch: gripen
- Dutch: grijpen
- Limburgish: griepe
- Middle Dutch: gripen
- Old High German: grīfan
- Middle High German: grifen
- German: greifen
- Luxembourgish: gräifen
- Middle High German: grifen
- → Old French: *gripper
- French: gripper
- ⇒ French: grippe (noun) (see there for further descendants)
- French: gripper