< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/fangijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *fangijaną.
Verb
*fangijan
- to ignite
Inflection
Class 1 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *fangijan | |
1st sg. past | *fangidā | |
Infinitive | *fangijan | |
Genitive infin. | *fangijannjas | |
Dative infin. | *fangijannjē | |
Instrum. infin. | *fangijannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *fangiju | *fangidā |
2nd singular | *fangisi | *fangidēs, *fangidōs |
3rd singular | *fangiþi | *fangidē, *fangidā |
1st plural | *fangijum | *fangidum |
2nd plural | *fangiþ | *fangidud |
3rd plural | *fangijanþ | *fangidun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *fangijē | *fangidī |
2nd singular | *fangijēs | *fangidī |
3rd singular | *fangijē | *fangidī |
1st plural | *fangijēm | *fangidīm |
2nd plural | *fangijēþ | *fangidīd |
3rd plural | *fangijēn | *fangidīn |
Imperative | Present | |
Singular | *fangi | |
Plural | *fangiþ | |
Present | Past | |
Participle | *fangijandī | *fangid |
Related terms
- *finkan
- *fankijan
- *funkō
Descendants
- Old Dutch: *fengen
- ⇒ Middle Dutch: ontfengen
- Old High German: *fengen
- Middle High German: vengen
- ⇒ Middle High German: enpfengen