< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/erþubibungu
Proto-West Germanic
Etymology
*erþu + *bibungu
Noun
*erþubibungu f
- earthquake
Inflection
ō-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *erþubibungu | |
Genitive | *erþubibungā | |
Singular | Plural | |
Nominative | *erþubibungu | *erþubibungō |
Accusative | *erþubibungā | *erþubibungā |
Genitive | *erþubibungā | *erþubibungō |
Dative | *erþubibungē | *erþubibungōm |
Instrumental | *erþubibungu | *erþubibungōm |
Descendants
- Old English: eorþbeofung
- Middle English: erthbivung
- Old Frisian: erthbivinge
- Old Saxon: erđbiƀunga
- Middle Low German: erthbevinge
- Old Dutch: *erthbivunga
- Middle Dutch: erdbevinge
- Dutch: aardbeving
- Middle Dutch: erdbevinge
- Old High German: erdbibunga
- Middle High German: erdbibunge