< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/dirkinōn
Proto-West Germanic
Etymology
From *derk + *-inōn.
Verb
*dirkinōn
- to darken, to become dark
- to darken, to make dark
Inflection
Class 2 weak | ||
---|---|---|
Infinitive | *dirkinōn | |
1st sg. past | *dirkinōdā | |
Infinitive | *dirkinōn | |
Genitive infin. | *dirkinōnijas | |
Dative infin. | *dirkinōnijē | |
Instrum. infin. | *dirkinōniju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *dirkinō | *dirkinōdā |
2nd singular | *dirkinōs | *dirkinōdēs, *dirkinōdōs |
3rd singular | *dirkinōþ | *dirkinōdē, *dirkinōdā |
1st plural | *dirkinōm | *dirkinōdum |
2nd plural | *dirkinōþ | *dirkinōdud |
3rd plural | *dirkinōnþ | *dirkinōdun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *dirkinō | *dirkinōdī |
2nd singular | *dirkinōs | *dirkinōdī |
3rd singular | *dirkinō | *dirkinōdī |
1st plural | *dirkinōm | *dirkinōdīm |
2nd plural | *dirkinōþ | *dirkinōdīd |
3rd plural | *dirkinōn | *dirkinōdīn |
Imperative | Present | |
Singular | *dirkinō | |
Plural | *dirkinōþ | |
Present | Past | |
Participle | *dirkinōndī | *dirkinōd |
Descendants
- Old English: *diercnian, *deorcnian
- Middle English: dirkenen, derkenen
- English: darken
- Scots: derken, durken
- Middle English: dirkenen, derkenen
- Old High German: terkanen, tarkenen