< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/blaik
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *blaikaz.
Adjective
*blaik
- pale, white
Inflection
a-stem | |||
---|---|---|---|
Singular | Masculine | ||
Nominative | *blaik | ||
Genitive | *blaikas | ||
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | *blaik | *blaiku | *blaik |
Accusative | *blaikanā | *blaikā | *blaik |
Genitive | *blaikas | *blaikeʀā | *blaikas |
Dative | *blaikumē | *blaikeʀē | *blaikumē |
Instrumental | *blaiku | *blaikeʀu | *blaiku |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | *blaikē | *blaikō | *blaiku |
Accusative | *blaikā | *blaikā | *blaiku |
Genitive | *blaikeʀō | *blaikeʀō | *blaikeʀō |
Dative | *blaikēm, *blaikum | *blaikēm, *blaikum | *blaikēm, *blaikum |
Instrumental | *blaikēm, *blaikum | *blaikēm, *blaikum | *blaikēm, *blaikum |
Descendants
- Old English: blāc, blǣc, blǣċ
- Middle English: blac, blak, bleke, bleche
- English: blake, bleak, bleach
- Middle English: blac, blak, bleke, bleche
- Old Saxon: blēk
- Middle Low German: blek, bleik
- Low German: bleek, blek, bleik
- Middle Low German: blek, bleik
- Old Dutch: *blēc
- Middle Dutch: blêec
- Dutch: bleek
- Limburgish: bleik
- Middle Dutch: blêec
- Old High German: bleih, blaih
- German: bleich
- Luxembourgish: bleech
- Yiddish: בלייך (bleykh)
- → Italian: biacca (from Lombardic)