< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/bineman
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *binemaną. Equivalent to *bi- + *neman.
Verb
*bineman
- to take away, benim
Inflection
Strong class 4 | ||
---|---|---|
Infinitive | *bineman | |
1st sg. past | *binam | |
3rd pl. past | *bināmun | |
Past ptcple | *binuman, *binoman | |
Infinitive | *bineman | |
Genitive infin. | *binemannjas | |
Dative infin. | *binemannjē | |
Instrum. infin. | *binemannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *binemu | *binam |
2nd singular | *binimiʀi | *bināmī |
3rd singular | *binimidi | *binam |
1st plural | *binemum | *bināmum |
2nd plural | *binimid | *bināmud |
3rd plural | *binemand | *bināmun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *binemē | *bināmī |
2nd singular | *binemēs | *bināmī |
3rd singular | *binemē | *bināmī |
1st plural | *binemēm | *bināmīm |
2nd plural | *binemēþ | *bināmīd |
3rd plural | *binemēn | *bināmīn |
Imperative | Present | |
Singular | *binem | |
Plural | *binimid | |
Present | Past | |
Participle | *binemandī | *binuman, *binoman |
Descendants
- Old English: beniman
- Middle English: benimen
- English: benim
- Middle English: benimen
- Old Frisian: binima
- Saterland Frisian: benieme
- Old Saxon: biniman, bineman
- Middle Low German: benēmen
- Low German: benehmen
- German Low German: benehmen
- Middle Low German: benēmen
- Old Dutch: *bineman
- Middle Dutch: benēmen
- Dutch: benemen
- Afrikaans: beneem
- Limburgish: benumme
- Dutch: benemen
- Middle Dutch: benēmen
- Old High German: bineman
- Middle High German: benëmen
- German: benehmen
- Middle High German: benëmen