< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/bibrekan
Proto-West Germanic
Etymology
From *bi- + *brekan.
Verb
*bibrekan
- to break
Inflection
Strong class 4 | ||
---|---|---|
Infinitive | *bibrekan | |
1st sg. past | *bibrak | |
3rd pl. past | *bibrākun | |
Past ptcple | *bibrokan | |
Infinitive | *bibrekan | |
Genitive infin. | *bibrekannjas | |
Dative infin. | *bibrekannjē | |
Instrum. infin. | *bibrekannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *bibreku | *bibrak |
2nd singular | *bibrikiʀi | *bibrākī |
3rd singular | *bibrikidi | *bibrak |
1st plural | *bibrekum | *bibrākum |
2nd plural | *bibrikid | *bibrākud |
3rd plural | *bibrekand | *bibrākun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *bibrekē | *bibrākī |
2nd singular | *bibrekēs | *bibrākī |
3rd singular | *bibrekē | *bibrākī |
1st plural | *bibrekēm | *bibrākīm |
2nd plural | *bibrekēþ | *bibrākīd |
3rd plural | *bibrekēn | *bibrākīn |
Imperative | Present | |
Singular | *bibrek | |
Plural | *bibrikid | |
Present | Past | |
Participle | *bibrekandī | *bibrokan |
Related terms
- *bruki
Descendants
- Old English: bebrecan
- Middle English: bibreken, bebreken
- English: bebreak
- Middle English: bibreken, bebreken
- Old Saxon: bibrekan
- Middle Low German: bebreken
- Low German: bebreken
- Middle Low German: bebreken
- Old High German: bibrehhan
- Middle High German: bebrechen
- German: bebrechen
- Middle High German: bebrechen