< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/aukan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *aukaną.
Verb
*aukan
- to increase
Inflection
Class 7b strong | ||
---|---|---|
Infinitive | *aukan | |
1st sg. past | *euk | |
3rd pl. past | *eukun | |
Past ptcple | *aukan | |
Infinitive | *aukan | |
Genitive infin. | *aukannjas | |
Dative infin. | *aukannjē | |
Instrum. infin. | *aukannju | |
Indicative | Present | Past |
1st singular | *auku | *euk |
2nd singular | *aukiʀi | *eukī |
3rd singular | *aukidi | *euk |
1st plural | *aukum | *eukum |
2nd plural | *aukid | *eukud |
3rd plural | *aukand | *eukun |
Subjunctive | Present | Past |
1st singular | *aukē | *eukī |
2nd singular | *aukēs | *eukī |
3rd singular | *aukē | *eukī |
1st plural | *aukēm | *eukīm |
2nd plural | *aukēþ | *eukīd |
3rd plural | *aukēn | *eukīn |
Imperative | Present | |
Singular | *auk | |
Plural | *aukid | |
Present | Past | |
Participle | *aukandī | *aukan |
Descendants
- Old English: ēacan
- Middle English: eken
- Scots: eik
- English: eke
- Middle English: eken
- Old Frisian: āka
- Old Saxon: ōkan
- Old Saxon: ôken
- Old Dutch: *ōkan
- Middle Dutch: ôken
- Dutch: oken
- Middle Dutch: ôken
- Old High German: ouhhan, ouchan (in derivatives)