< Reconstruction:Proto-West Germanic
Reconstruction:Proto-West Germanic/ankurō
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *ankurô.
Noun
*ankurō m
- anchor
Inflection
Masculine an-stem | ||
---|---|---|
Singular | ||
Nominative | *ankurō | |
Genitive | *ankurini, *ankuran | |
Singular | Plural | |
Nominative | *ankurō | *ankuran |
Accusative | *ankuran | *ankuran |
Genitive | *ankurini, *ankuran | *ankuranō |
Dative | *ankurini, *ankuran | *ankurum |
Instrumental | *ankurini, *ankuran | *ankurum |
Descendants
- Old English: ancor, ancer, oncer
- Middle English: anker, ancre, aunkir, ankor, ankur, ankir, ancher, ancour, hanker
- English: anchor, anchour
- → Chuukese: angko
- Scots: anchor, anker
- English: anchor, anchour
- Middle English: anker, ancre, aunkir, ankor, ankur, ankir, ancher, ancour, hanker
- Old Frisian: anker, onker
- West Frisian: anker
- Old Saxon: *ankaro
- Middle High German: anker, ankor, ankar
- Old Dutch: *ankaro
- Middle Dutch: anker
- Dutch: anker
- Afrikaans: anker
- Negerhollands: anker, henka, heṅku
- → Arawak: anker
- → Indonesian: angker
- → Papiamentu: anker
- → Sranan Tongo: ankra
- → Saramaccan: hánka
- Dutch: anker
- Middle Dutch: anker
- Old High German: ankero, anker
- Middle High German: anker
- German: Anker
- → Latvian: enkurs
- → Lithuanian: iñkaras, añkaras
- → Polish: ankier (archaic)
- → Russian: а́нкер (ánker)
- German: Anker
- Middle High German: anker