< Reconstruction:Proto-Slavic
Reconstruction:Proto-Slavic/migъ
Proto-Slavic
Etymology
It can be analyzed аs a verbal noun of *migati.
Noun
*migъ m
- blink, moment
Inflection
Declension of *migъ (hard o-stem)
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | *migъ | *miga | *midzi |
Accusative | *migъ | *miga | *migy |
Genitive | *miga | *migu | *migъ |
Locative | *midzě | *migu | *midzěxъ |
Dative | *migu | *migoma | *migomъ |
Instrumental | *migъmь, *migomь* | *migoma | *migy |
Vocative | *miže | *miga | *midzi |
* -ъmь in North Slavic, -omь in South Slavic.
Descendants
- East Slavic:
- Belarusian: мiг (mih)
- Russian: миг (mig)
- Ukrainian: миг (myh)
- South Slavic:
- Bulgarian: миг (mig)
- Macedonian: миг (mig)
- Serbo-Croatian:
- Cyrillic: ми̑г
- Latin: mȋg
- Slovene: mȋg (tonal orthography)
- West Slavic:
- Czech: mih
- Polish: mig
- Slovak: mih
Further reading
- Trubachyov, Oleg, editor (1992), “*migъ”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological Dictionary of Slavic Languages] (in Russian), issue 19 (*męs⁽'⁾arь – *morzakъ), Moscow: Nauka, →ISBN, page 30
- Vasmer, Max (1964–1973), “миг”, in Этимологический словарь русского языка [Etymological Dictionary of the Russian Language] (in Russian), transl. and suppl. by Oleg Trubachyov, Moscow: Progress