< Reconstruction:Proto-Italic
Reconstruction:Proto-Italic/dōnom
Proto-Italic
Etymology
From Proto-Indo-European *déh₃nom, from *deh₃-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdoː.nom/
Noun
*dōnom n[1]
- gift, present
Inflection
o-stemDeclension of *dōnom (o-stem) | ||
---|---|---|
case | singular | plural |
nominative | *dōnom | *dōnā |
vocative | *dōnom | *dōnā |
accusative | *dōnom | *dōnā |
genitive | *dōnosjo, *dōnī | *dōnom |
dative | *dōnōi | *dōnois |
ablative | *dōnōd | *dōnois |
locative | *dōnei | *dōnois |
Derived terms
- *dōnāō
Descendants
- Latin: dōnum
- Faliscan: donom
- Aequian: donum
- Marsian: dunom, donom
- Oscan: 𐌃𐌖𐌍𐌞𐌌 (dunúm), 𐌃𐌞𐌍𐌞𐌌 (dúnúm), 𐌃𐌖𐌍𐌖𐌌 (dunum)
- Paelignian: donom
- Umbrian: 𐌃𐌖𐌍𐌖𐌌 (dunum), 𐌃𐌖𐌍𐌖 (dunu)
- Venetic: 𐌃𐌏𐌍𐌏𐌌 (donom)
- South Picene: dunoi
- Vestinian: duno
- Volscian: duno
References
- De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, →ISBN